تو

همان شقایق معروف سهرابی...

تا تو هستی

زندگی باید کرد...

یسنای قشنگم سلام ...

چی بگم از زمستون و هوای سرد که باعث شده خونه نشین بشیم و دیگه از پارک و گردش خبری نیست،خوب دخترم چاره ای نیست میترسم خدایی نکرده سرما بخوری میدونم که حوصله ات حسابی سر رفته عوضش تو این مدت کلی با هم بازی کردیم و چیزهای جدیدی یاد گرفتیم...

دختر نازم یاد گرفته و سلام میکنه و وقتی کسی ازش میپرسه یسنا خوبی؟میگه :منون....که منظورت همون ممنون!!!!الهی قربونت برم

وقتی میگم مامانی یه بوس بومبله ای کن!!!!!لبهاتو محکم میچسبونی به صورتم و یه ماچ ابدار میکنی....

تمام اتاقها و کشوها و کمدها از دستت فریاد میزنن!!!چون یه لحظه دست از سرشون بر نمیداری چند روز پیش کلی صدات کردم و دنبالت گشتم آخر سر دیدم مثل وروجکها کمد لباست رو خالی کردی و نشستی توش!از شیطنت هم داشتی میخندیدی...

وقتی میریم بیرون فقط چشمت به پلاک ماشینهاست و اعدادشون رو میخونی مثلا میگی:منچ...منظورت پنج!شش...دو ...هفت...نه...

چند روز پیش توی تلویزیون دیدی که دارن سنتور میزنن با یه ذوقی بهم نشونشون میدادی و من هم بهت گفتم اگه دوست داشته باشی یکی برات میخرم تا یاد بگیری از اون روز هر وقت یادت می افته میای پیش من و دستهاتو یکی یکی به حالت زدن سنتور میزنی رو مبل و میگی :بخر!!!!یعنی واقعا علاقه داری؟؟؟حتما میذارمت کلاس موسیقی عزیزم ...

تو خیلی بااستعدادی مامانی دوست دارم مثل همیشه و برات دنیا دنیا خوشبختی آرزو میکنم .....

نداشته ها و تنهایی های کوچک

با چیزها و آدمهای کوچک پر میشوند

نداشته ها و تنهایی های خیلی خیلی خیلی بزرگ

فقط با خدا

مهم نیست در این زمین خاکی

چقدر تنها باشیم . چقدر حرفهایمان برای دیگران

غیر قابل فهم باشد و وقت انسانها چقدر برایمان کم

شکر که خدا هست و او جبران تمام دلتنگی ها

و مرهم تمام زخمهاست

هر وقت دلت خواست ،مهمانش کن

در بهترین جایی که او می پسندد

در قلبت

به دستان خالیت نگاه نکن

تو فقط خانه دلت را برایش نگه دار

...اسباب پذیرایی با اوست...

یاد سهراب بخیر...

آن سپهری که تا لحظه خاموشی گفت:

تو مرا یاد کنی یا نکنی

باورت گر بشود یا نشود

حرفی نیست ،

اما...

نفسم میگیرد در هوایی که نفسهای تو نیست...

سلام یسنای قشنگم

میدونی دخترم هر وقت به تو و چشمهای قشنگت نگاه میکنم انگار تمام کودکی خودم مثل یه فیلم از جلوی چشمهام رد میشه ...راستشو بخوای دلم برای اون روزها تنگ شده برای روزهای پاک کودکی...دلم میخواد تا میتونی بچگی کنی تا وقتی بزرگ شدی حسرت روزهایی که مثل برق و باد دارن میگذرن رو نخوری من کودکی قشنگی داشتم خاطره هایی دارم که همه رو یه روزی برات تعریف میکنم یه روزی که خودت دلت خواست...

این عکسی رو که برات به یادگاری میگذارم رو خیلی دوست دارم این لباسی که تنته لباس بچگیهای خودمه وقتی که درست هم سن تو بودم ...وقتی تنت کردم گریه ام گرفت ....

یسنا خیلی دوست دارم عزیزم...

پا به پای کودکیهایم بیا                                   کفشهایت را به پا کن تا به تا

قاه قاه خنده ات را ساز کن                              باز هم با خنده ات اعجاز کن

پا بکوب و لج کن و راضی نشو                          با کسی جز عشق همبازی نشو

بچه های کوچه را هم کن خبر                          عاقلی را یک شب از یادت ببر

خاله بازی کن به رسم کودکی                          با همان چادر نماز پولکی

مادری از جنس باران داشتیم                            در کنارش خواب اسان داشتیم

یا پدر اسطوره دنیای ما                                    قهرمان باور زیبای ما

قصه های هر شب مادر بزرگ                     ماجرای بزبزقندی و گرگ

غصه هرگز فرصت جولان نداشت                 خنده های کودکی پایان نداشت

هر کسی رنگ خودش بی شیله بود           ثروت هر بچه قدری تیله بود

ای شریک نان و گردو و پنیر                        همکلاسی باز دستم را بگیر

مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست                آن دل نازت برایم تنگ نیست؟

حال ما را از کسی پرسیده ای؟                  مثل ما بال و پرت را چیده ای؟

هر کجایی شعر باران را بخوان                ساده باش و باز هم کودک بمان

باز باران با ترانه گریه کن                        کودکی تو کودکانه گریه کن

ای رفیق روزهای سرد و گرم                   سادگیهایم به سویم باز گرد

مامانی سلام

خوبی نفسم؟ میدونی چیه؟ تو این چند روزه حسابی ما روغافلگیر کری دختر کوچولوی نازم....

یه کتاب شعر کودک داری که توی یکی از صفحه هاش اعداد یک تا ده رو به صورت درهم و با تکرار نوشته چند روز بود که این کتاب رو می آوردی و انگشتت رو روی اعداد مختلف میگذاشتی و من برات میگفتم مثلا یک ،دو ،ده ....دیشب دوباره همون کتاب رو آوردی و دستت رو گذاشتی روی عدد 5 و منو صدا کردی و گفتی :مانی....پنج!!!!!من فکر کردم اتفاقی اینکارو کردی بعد از چند دقیقه ازت پرسیدم پنج رو به مامانی نشون بده تو هم دستت رو گذاشتی روی عدد 5!!!! عدد 6 رو نشون دادم گفتی :شیش!!!!عدد 2 رو نشون دادم گفتی: دو !!!!!دیگه داشتم از تعجب و خوشحالی داد میزدم....وروجک عاشقتم............

یه چیز دیگه هم هست الان که یک سال و هفت ماهه شدی وقتی ازت میپرسم مامانی چشم چی میشه :میگی:آی(eye )....توپ چی میشه؟میگی:بال(ball )... گربه چی میشه؟میگی:دت(cat )....کتاب چی میشه؟میگی:بوک(book )....!!!!!فکر کنم داری یواش یواش رنگها رو هم یاد میگیری......

وااااااااااااااااااااااای یسنا خیلی خیلی خیلی دوست دارم عزیز دلم ....

                                                   دختر کوچولوی شیطونکم

ببین اینقدری بودی و حالا واسه من شیرین زبون شدی وروجک مامانی......

سلام دختر کوچولوی قشنگم،

دلم برات تنگ شده بود مامانی ...خیلی وقته با هم حرف نزدیم و به دوستهای خوبمون هم سر نزدیم.میدونی دخترم روزها میگذرند و مشغولیتهای من روز به روز بیشتر میشه ولی اینو بدون نفس مامانی تو همچنان بزرگترین مشغولیت منی ...هیچ میدونی چقدر شیطون بلا شدی...حسابی که حرف میزنی و دیگه از افعال استفاده میکنی مثلا:دفتر نقاشیتو میاری و میگی :چش چش ابرو چشیدم!!!!! یا میگی:مانی بیا اشین ایجا!!!!یعنی بیا بشین اینجا....وقتی میخوایم لباسهامون رو مرتب کنیم دونه دونه لباسهارو نشون میدی و میگی :این مال ینا...این مال باباییه...این مال مامانیه....یا وقتی میخوای یکی از کلیپهاتو نگاه کنی میگی:مامانی نی نی بذار!!!!دیروز البوم بچگیهای منو نگاه میکردی و باباجون منو نشون میداد و ازت میپرسید این کیه؟شما هم با خنده میگفتی :ینا...!!!!منظورت یسنا بود....تازگیها یه فرقی بین بوسیدن من و بقیه میذاری وقتی میخوای منو ببوسی لبهاتو میچسبونی به صورت من و چند تا بوس محکم و پشت سر میکنی ....نمیدونی چه حالی داره!!!!! حالا من میخوام یه ماچ ابدار از اون صورت خوشگلت کنم ...بیا جلوووووووووو....مااااااااااااااااااااااااااچ

اسم چند تا از بچه های هم سن و سالت رو توی فامیل یاد گرفتی و میگی مثل پارسا،سارینا،نیما...

میدونی مامانی دوست دارم تا بینهایت زندگی....بخند تا صدای خنده ات تمام غصه هارو آب کنه ...بخند تا زندگی هم بخنده...

همه می پرسند:

چیست در زمزمه مبهم آب؟

چیست در همهمه دلکش برگ؟

چیست در بازی آن ابر سپید، روی این آبی آرام بلند

که تو را میبرد اینگونه به ژرفای خیال؟

چیست در خنده جام، که تو چندین ساعت

مات ومبهوت به آن مینگری؟

نه به ابر،نه به آب،نه به برگ،

نه به این آبی آرام بلند

نه به این آتش سوزنده که لغزیده به جام

نه به این خلوت خاموش کبوترها

من به این جمله نمی اندیشم....

به تو می اندیشم

ای سراپا همه خوبی،

تک و تنها به تو می اندیشم

همه وقت ،همه جا

من به هر حال که باشم به تو می اندیشم

تو بدان این را، تنها تو بدان

تو بیا

تو بمان با من ،تنها تو بمان

جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب

من فدای تو، به جای همه گلها تو بخند

اینک این من که به پای تو در افتادم باز

ریسمانی کن از آن موی دراز

تو بگیر، تو ببند، تو بخواه

پاسخ چلچله ها را تو بگو

قصه ابر هوا را تو بخوان

تو بمان با من، تنها تو بمان

در دل ساغر هستی تو بجوش

من همین یک نفس از جرعه جانم باقیست

آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش...

از تمام دوستهای مهربونی که تو این مدت با من ابراز همدردی کردن و با من تو این غم بزرگ شریک شدند تشکر میکنم و برای همگی از صمیم قلبم بهترین ها رو آرزو میکنم...امیدوارم شادی مهمون همیشگیه خونه هاتون باشه و زندگی همیشه روی خوشش رو بهتون نشون بده....از همگی ممنونم...